Gil Scott-Heron - Home Is Where The Hatred Is [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Piosenka jest opowieścią o nieprzyjaznym i pełnym okrucieństwa środowisku, w którym wychował się artysta. Najpewniej chodzi o któreś z gett i o to, w jaki sposób życie tam wpłynęło na Herona. To społeczne wyobcowanie miejsca, w którym żył i beznadzieję, którą tam przeżył, opisuje w pierwszej zwrotce i refrenie piosenki. 

W czasie kiedy pisał ten utwór nie był jeszcze uzależniony od cracku, które to uzależnienie wpłynęło silnie na jego późniejszą twórczość. Dlatego słowa o narkomanie chodzącym ulicami, nie odnoszą się bezpośrednio do samego artysty. Używa tutaj podobnych zabiegów raczej po to, aby zilustrować słuchaczowi klimat panujący w gettcie. Narkomani, gangi, przemoc - to wszystko otaczało go tam każdego dnia. Gil-Scott Heron parafrazuje w tekście i tytule utworu popularne, anglojęzyczne powiedzenie "home is where the heart is". Jego dom, dzielnica w której żył, nie kojarzy mu się z miłością a właśnie z nienawiścią. Dlatego zmienia znaczenie aforyzmu i dopasowuje je do panujących tam warunków. 

Dom nie daje mu więc poczucia bezpieczeństwa i radości. Stwierdza, że nienajgorszym pomysłem byłoby nigdy tam nie wracać. Nie tęskni przecież do fali nienawiści, z którą spotykają się tam wszyscy mieszkańcy. Ale niestety, przywiązanie i poczucie "bycia u siebie" nie pozwala mu tak łatwo odciąć się od środowiska. Mówi wprost, że ucieczka byłaby niczym wywrócenie duszy na drugą stronę - bolesna i ciężka do wykonania. Nieustannie jest więc rozdarty między potrzebą eskapizmu, a chęcia pozostania w znajomym miejscu. 

W tekście słychać jednak początki uzależnienia narkotykowego, którego artysta padł ofiarą. Sugeruje słuchaczowi, że - aby odciąć się od tragicznego życia - ucieka w biały proszek, w ukłucia igły. To pod wpływem substancji odurzających zapomina o bólu i cierpieniu. Być może mówi w ten sposób o innych mieszkańcach getta, którzy właśnie w związku z tym, co dzieje się w ich okolicy, uciekają w narkotyki aby choć na chwilę zapomnieć o tym, jak ciężkie jest ich życie.