Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"Laurel" to nastrojowa ballada w średnim tempie zawierająca struny, klawesyn i wibrafon, które nadają piosence mroczny, kinowy charakter.
Piosenka bierze swoją nazwę od skazanej na zagładę bohaterki w powieści Dorothy B. Hughes z 1947 roku „In a Lonely Place”. Bohater powieści - pisarz o nazwisku Dix Steele - mieszka w kompleksie apartamentowym w Hollywood tuż obok intrygującej i tajemniczej aktorki.
Oto fragment z ich pierwszego spotkania: „Zsunęła się z fotela, jakby tam była. Nadal miała na sobie spodnie; strój nie był w odcieniach niebieskiego, ale jasnożółty, a pulower bardziej żółty; kurtka, luźna na ramionach, była biała. A jej włosy nie były czerwone, to było spalone sjeną z lśniącym złotym pyłem.
Była odważna jak jej rdzawoczerwone usta i jej skośne oczy, ostre jak jej zwężające się paznokcie. Była tym, czego potrzebował. Ona była tym, czego chciał ...
Nie była przyzwyczajona do tego, aby traktować ją jak własną. Nie wiedziała, czy jej się to podoba. Odrzuciła jesienne włosy i czekała, obserwując go wzrokiem. A potem przyjął jego równość. Strach był mgłą, skradającą się wokół ciebie, wijącą się wokół ciebie, wnikającą w twoje pory, ciało i kość.
