Gordon Downie
Gordon Downie
Gordon Downie
Gordon Downie
Gordon Downie
W tym utworze Downie niejako podsumowuje swoje życie, spoglądając na drogę, jaką przebył od początku swej podróży. Teraz, wiedząc już że przychodzi na niego pora, myśli o przeszłości, dostrzegając jak wartościowy był czas który spędził na tej ziemi. Może i wiele razy zdarzyło mu się zbłądzić, podjąć niewłaściwą decyzję, ale spoglądając wstecz czuje, że przynajmniej próbował wieść dobre życie. Jest świadom tego, że udało mu się wiele osiągnąć i miał więcej szczęścia niż spora część ludzi, za co jest wdzięczny losowi.
Zdaje sobie sprawę, że nie był idealny, zostawił za sobą trochę niedokończonych spraw. Ani na chwilę jednak nie przestawał przejmować się losami innych, starając się działać, chociaż w niewielkim stopniu zmieniać świat wokół siebie na lepsze. Teraz, na końcu swojej drogi może ze spokojem stwierdzić, że to co udało mu się osiągnąć stanowi samo w sobie nagrodę.
Nie zmienia to jednak faktu że oprócz zadowolenia ze swojego życia wokaliście zależy też na tych, których kocha najbardziej. To właśnie do osoby, którą kocha kieruje tu swoje ostatnie słowa. Cieszy się z tego, że godnie przeszedł przez swoje życie ale sam koniec chce spędzić kochając, tak by opuścić ten świat czując miłość. To ma być jego ostateczna nagroda, najcudowniejsza ze wszystkich, jakie mógłby otrzymać.