Krawędź mroku
Utwór Edge of Darkness powstał w początkach 2017 roku, kiedy dla grupy GVF otworzyła się szansa na sukces. Tekst kompozycji jest pewnego rodzaju manifestem, w którym członkowie zespołu wyrażają swoje poglądy i uczucia. Manifest ten deklaruje trzy zasadnicze hasła przewodnie odnoszące się do ludzkości: pokój, miłość i jedność. Po raz pierwszy pojawiło się także hasło “armia pokoju”. Jak wyraził się Sam, armia pokoju odnosi się do fanów zespołu oraz każdego, kto chce być adwokatem pokoju, miłości i jedności na tej planecie.
Tytuł utworu opisuje stan, w którym ludzie znajdują się dziś. Człowiek ciągle staje przed nowymi wyborami (“każda droga jest nową drogą”) i każdego dnia poszukuje miłości i możliwości jej ofiarowania (“przekonujesz się czym jest miłość”). Sam Kiszka w wywiadzie dla ultimate-guitar stwierdził, że “potrzebujemy miłości bardziej, niż kiedykolwiek”, “szukamy ludzi, którzy żyją w zgodzie, którzy starają się zrozumieć jeden drugiego, a nie ludzi, którzy nienawidzą bez powodu”. Miłość porównana jest do “światła”, które rozprasza tytułową krawędź mroku. Dzięki miłości świat “jest prawy”, bez miłości staje się ciemnością.
Każda z obu zwrotek kończy się frazą “i pomyśleć, że uchwyciliśmy ten czas”. Muzycy wyrażają w ten sposób satysfakcję, że mają możliwość przekazania swoich ideałów. W tekście refrenu wzywają wszystkich fanów (“moi bracia stajemy wraz”), do walki o te ideały (“za pokój w tej krainie”). Josh powiedział w wywiadzie, że “w moim sercu jest miłość znaczy w ujęciu globalnym duchową potrzebę dzielenia wszystkiego, co mamy razem. Dawanie miłości, to dawanie siły”.
Jednocześnie pada pytanie: “czy to ma znaczenie?”, które wnosi pewne wątpliwości. Czy to nie utopia? Czy na krawędzi mroku jest jeszcze sens walki w obliczu tak wielkiego zła i jego przejawu, nienawiści? To dlatego Josh śpiewa: “serce mi krwawi”.
Edge of Darkness jest żelaznym punktem każdego koncertu. Zespół rozbudowuje ten utwór nawet do kilkunastu minut, a centralną postacią jest Jake i jego popisy gitarowe włącznie z hendrixowskim graniem na gitarze umieszczonej za głową.
