Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Utwór powstał w połowie 2017 roku. Grupa już wtedy grała go na koncertach, ale ostatecznie dopracowano go w 2018 roku podczas nagrań w Blackbird Studios, Nashville. Jake był zachwycony bogatym wyposażeniem studio i buszował na piętrze wśród instrumentów. Kiedy znalazł sitar uznał, że ma ciekawe brzmienie, ale technika gry na tym instrumencie nie jest prosta. Podpowiedziano mu, że jest gitara emulująca sitar, którą natychmiast wykorzystał podczas nagrań Watching Over. Solówka może się podobać.
Tekst utworu ma wydźwięk proekologiczny. Ludzie związani są od zarania dziejów z Matką Naturą i Bogiem, który “trwa i czuwa”. Jeśli zniszczymy ten porządek, czeka nas upadek, gdyż jest “to wszystko co nam zostało”. Człowiek bezmyślnie niszczy naturę, co w tekście podkreślają odniesienia do globalnego ocieplenia (“rośnie poziom wody”) i polucji (“powietrza jest coraz mniej”). Jeszcze nie jest za późno, jeszcze “dzieci się uśmiechają”, ale w następnych pokoleniach uśmiech dzieci może zniknąć. Zespół trafnie zauważa, że destrukcja środowiska, w którym żyjemy, oznacza destrukcję nas samych. Jednocześnie odwołuje się do naszych sumień (“czy jesteśmy bez grzechu?”).
