Gdy wschodzi słońce, tak samo dzieje się z ludźmi, którzy starają się sprawić, by wszyscy dostosowali się do powszechnie przyjętych norm. Jak mówi, jeśli to nie zadziała, odejdzie od tego społeczeństwa i tych ludzi, którzy próbują zmusić ją, by zmieniła swoje postępowanie.
Ta dziwna noc jest wzmocniona przez mroczną aurę i wrażliwość opisaną przez gęsty dym, delikatne płuca, wewnętrzne demony, samotną atmosferę i księżyc zawoalowany jako nocne słońce.
Halsey tworzy atmosferę narracji, która przemawia do samotnych dusz świata, żyjących w stanie depresji. Gra jest życiem i oni czują się tak jakby był to ich ostateczny upadek. Czują, że nic dobrego nie czeka ich w tym życiu. Funkcjonują w społeczeństwie i mogą być ponad stanem, jaki im wyznaczono. Nie posiadają kontroli nad nikim innym, a tym bardziej nad samymi sobą.