Tekst piosenki jet opowieścią o miłości i jej niezwykłej sile, która pęta człowieka i nieraz doprowadza do szaleństwa. Nosowska opowiada tutaj w mataforyczny sposób o kolejnych sezonach, porach roku, które mijają jeden po drugim. Każdy z nich opisuje w inny sposób - jesień to strugi dżdżu, zima - klękające bydlęta. Rysuje przed słuchaczami przemijający świat, kolejne dni i lata, które umykają przed naszymi oczami.
Wszystko to po to, by pokazać siłę miłości. Uczucia, które przychodzi nagle, niespodziewanie i wytrąca nam z rąk kontrolę nad całym naszym życiem. Nosowska woła tutaj o pomoc - miłość ją przeraża, przeraża ją utrata rozsądku z nią związana. Prawdziwe uczucie sprawia, że nie wiemy już kim naprawdę jesteśmy. I to właśnie wywołuje lęk w artystce. Ale także możliwość bycia skrzywdzoną.
"Serce starte w pył", o którym tutaj śpiewa to właśnie największy powód jej strachu. Boi się, że zaangażowanie z jej strony nie zostanie odwzajemnione i jedyne co jej zostanie to złamane, starte w pył, serce.
