IAMX
IAMX
IAMX
Autor w utworze podejmuje temat człowieczeństwa oraz własnych przemyśleń z tym związanych. Nie potrafi dostrzec pozytywnych cech w ludzkiej naturze. Uważa wręcz, że każdy z ludzi jest na swój sposób obłąkany. Nie akceptuje swojego bólu, który powoduje u niego gniew. Dlatego też nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego każdy innym pozostaje na niego obojętny.
Uważa, że każdy człowiek jest uwiązany z własnym przeznaczeniem i nie jest w stanie go zmienić. Stara się tym nie przejmować, ale przeżywa to we własnych przemyśleniach. Wszyscy są do siebie podobni i działają według podobnych zasad. Nie rozumie więc, dlaczego wszyscy wokół niego żyją jedynie doczesnymi przyjemnościami. Uważa, że odpowiada za to zwierzęca natura drzemiąca w każdym człowieku.
Stwierdza, że w życiu nic nie jest stałe. Nie jesteśmy też w stanie zaplanować własnego samopoczucia ani wydarzeń, które mogą nas spotkać. Jest to kolejny powód, dla którego zmaga się z własnymi myślami. Stwierdza, że ludzie są jednością, gdzie gubi się indywidualizm i wartość jednostki.