Ibeyi
Ibeyi
Piosenka może być skierowana do, znanego z mitologii ludu Joruba, boga ognia i burzy. W tekście narratorka zwraca się do "człowieka-pogody", kogoś, kto ma we władaniu naturę i może rządzić nią tak, jak chce. A właściwie kogoś odpowiedzialnego za cykl przyrody, za to, jak wygląda świat. Kiedy życie uderza z wielką, niszczycielską siłą, narratorka zwraca się do tego boga, kogoś, kto może jej pomóc.
W tekście utworu opowiada o naturze i jej niezwykłej sile, jej spokoju, planowości. Po zimie zawsze przychodzi wiosna, mówi. I dokładnie tak samo działa życie, w którym po trudnej chwili zawsze przychodzi radość i spokój.
Koniecznym jest więc zaufanie światu i jego mądrości, zawierzenie własnym zmysłom. Tylko to może nauczyć nas prawdziwego, głębokie egzystowania, doceniania świata. Bo życie jest wielkim darem - najważniejszym jakim otrzymujemy. Nauczyć się go doceniać - oto najważniejsza misja.