Jacek Kaczmarski
Jacek Kaczmarski
Jacek Kaczmarski
Jacek Kaczmarski
Jacek Kaczmarski
Tytułowa Kasandra to postać z mitologii greckiej, trojańska księżniczka i wieszczka, córka króla Priama. Dar widzenia przyszłości miała otrzymać od zakochanego w niej Apolla. Zazdrosny bóg, którego zaloty pozostały nieodwzajemnione, nałożył na kobietę klątwę; od tej pory nikt nie miał wierzyć w jej proroctwa. Z tego powodu, mimo ostrzeżeń Kasandry, Grecy zdobyli i splądrowali Troję, a samą wieszczkę spotkał los branki zwycięskiego Agamemnona.
U Jacka Kaczmarskiego Kasandra zwraca się do Trojan w przededniu upadku miasta. Lud Priama świętuje zwycięstwo; są przekonani, że Grecy odeszli spod murów, a pozostawiony przez nich drewniany koń stanowi pokojowy dar. Tylko Kasandra zna prawdę i wie, że trojańska radość stanowi prolog tragedii. Pozostając jedyną osobą świadomą nadchodzącego nieszczęścia, zazdrości tym, którzy nie znają jeszcze strasznego losu Troi: Ach jakbym chciała być jak oni być jak oni / Ach jak mi ciąży to co czuję to co wiem.
Wątek wieszcza, który w osamotnieniu przeczuwa nadchodzące nieszczęście i pozostaje otoczony przez tłum ślepych ignorantów odnajdziemy również w innych utworach Kaczmarskiego: Arce Noego i Stańczyku.