James Blake - The Sound Of Silence [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Witaj ciemności, stara przyjaciółko
Przyszedłem znowu z tobą pogadać
Bo skradająca się cicho wizja
Podrzuciła swe nasiona gdy spałem
I ta wizja, którą zasadzono mi w głowie
Nadal pozostaje
W brzmieniu ciszy.

W niespokojnych snach chodziłem samotnie
Wąskimi, brukowanymi ulicami
W kręgu blasku latarni
Podniosłem kołnierz przed zimnem i wilgocią
Kiedy moje oczy dźgnął
Błysk światła neonu
Które rozcięło noc
I dotknęło brzmienia ciszy

I w nagim świetle ujrzałem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej.
Ludzi co mówią nie rozmawiając
Ludzi co słyszą nie słuchając
Ludzi co piszą piosenki, którymi się nigdy nie dzielą.
Nikt się nie ośmielił
Zakłócić brzmienia ciszy.

"Głupcy", rzekłem, "Nie wiecie, że
Cisza rozrasta się jak rak
Słuchajcie mych słów, bym mógł was nauczyć
Weźcie mnie za ręce, bym mógł do was dotrzeć''
Lecz moje słowa padały jak ciche krople deszczu
I dudniły echem
W studniach ciszy.

I ludzie kłaniali się i modlili
Do neonowego boga, którego sami stworzyli,
A znak rozbłysnął swym ostrzeżeniem
Słowami, z których się składał.
I znak rzekł,
Że słowa proroków
Są zapisane na ścianach metr
I klatek kamienic
I szeptane w dźwiękach ciszy.

Wyślij Niestety coś poszło nie tak, spróbuj później. Treść poprawki musi być wypełniona. Dziękujemy za wysłanie poprawki.