James Blunt
James Blunt
James Blunt
James Blunt
James Blunt
Kolejna miłosna opowieść w repertuarze Jamesa Blunta, w której tekście mężczyzna wyznaje swoje uczucia pewnej kobiecie, swojej partnerce. Najpewniej mówi tutaj o swojej żonie, o związku z którą mówi w poruszający sposób w tekście tego utworu. Blunt wspomina początki ich relacji, przypomina sobie wspólne, piękne chwile. I mówi o tym, co jest między nimi teraz - wielka miłość.
Miłość, której zazdroszczą im inni ludzie. Widzą i wiedzą, że połączyło ich prawdziwe, głębokie uczucie, któremu nie da się zaprzeczyć. Blunt zwraca się bezpośrednio do swojej partnerki, którą chwali, której prawi komplementy. Jest dumny, że ma u boku tak wspaniałą istotę.
Przeżywają czas swojego życia, najpiękniejsze chwile, coś, co będą wspominać do końca życia. Nie potrafią już żyć bez siebie, każda spędzona osobno chwila jest dla nich zmarnowanym czasem. Narrator mówi o dziewczynie jako świetlistej, otoczonej boską aurą. Kocha ją całym sercem i nie widzi poza nią świata.