Tytułowy Dr Buzz zdaje się być narkotykiem. To on daje kopa, unosi człowieka wysoko do góry, pozwala zapomnieć o problemach. Używka, o której opowiada Jay jest czymś, co pozwala skupić myśli wokół czegoś innego, czegoś, co nie martwi i nie przeraża bohatera piosenki. Za każdym razem, kiedy spotyka swojego doktora czuje się rozluźniony i spełniony.
Być może utwór można czytać szerzej - jako potrzebę eskapizmu w jego różnych formach, niekoniecznie uzależnionych od substancji wyskokowych. Piosenka koncentruje się wokół drinka, który może być jednak jedynie symbolem. W całości tekst jest niejako pochwałą tytułowego doktora, tego czegoś, co pozwala oderwać się od codzienności i zapomnieć o tym, co nas trapi.
Wokalista zwraca się do tego czynnika osobowo, prosi go o pomoc - jak najlepszego przyjaciela. Wyjawia mu swoje sekrety i dzieli się bolączkami, pyta skąd bierze się jego wielkie cierpienie. Jay przejmuje się globalnymi sprawami, martwi do stan społeczeństw, kondycja dzisiejszego świata. I próbuje, choć na chwilę, oderwać się od swoich tragicznych myśli. A robi to za pośrednictwem Buzza, swojego "doktora szczęście".
