Jankes - Hotel [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Dzień dobry państwu. Witam w moim hotelu
Mamy 5 gwiazdek, 5 pokoi typu deluxe
Nie mamy portierów i jednego hotel boya
On nie nosi bagaży, on prowadza po pokojach
Karta kredytowa to w tym hotelu zbędność
Jeden warunek by zostać to wynieść coś na zewnątrz
Pięciu apartamentom uważnie się przyjrzeć
Bo w każdym jednym możecie spędzić tylko chwilkę
Niestety taki system taka polityka firmy
Zresztą to nie żadne wczasy ani urlop rodzinny
Więc na pierwsze piętro idźmy, tam za rogiem są schody
Windy nie ma naumyślnie, gdyż niweczy przeszkody
To jest pierwszy pokoik, zamiast ściany wielkie okno
W tym pomieszczeniu stawiamy na widoczność
Urządzony z pompą jak po wygranej w lotto
Chociaż jak mawiamy w nim króluje krótkowzroczność
Na tapczanie gość co oddaje się żądzom
Przez 24 godziny ogląda porno
Dawno stracił kontakt z rzeczywistością
A jego karą fakt, że nie może się dotknąć
Tylko wzrok co wielu do tej pory zawiódł
Bo zbyt często traktowany jest jak nałóg
Zapraszam panów i panie piętro wyżej
Ze względu na warunki tam użyjemy zatyczek
Na korytarzu usłyszeć już można hałas
Pomimo, tego że wygłuszona każda ściana
Niewzruszona postawa waszych twarzy mnie zadziwia
Zapewne nie wiecie jeszcze co się zbliża
Otwieramy drzwi aż fala dźwięku uderzyła
Wybacz droga pani, przecież ostrzegałem, nie drzyj ryja
To jest siła decybeli, a na środku tego lokum
Stół dla DJi, przy nim człowiek bez oczu
Otóż to, to jest jego kara
Nie jest w stanie dobrać dźwięków, kolejność los ustala
Stąd ambaras, dysonans i dźwięku rozbieżność
Gorzej miałby chyba tylko gdyby musiał słuchać techno
Kolejne piętro, 3rd floor, ten z wielką łazienką
Gdyż ona to niezbędność w tym pokoju jak tlen, bo
Gdy znajdziemy się wewnątrz, poznacie państwo motyw
Zrozumiecie prędko skąd takie wymogi
Ten pokój to dotyk. W środku 4 osoby
W strojach Adama, Ewy, to fanatycy dłoni
Jeden drugiego goni, wykrzykując słowo dotknij
Włóż mi, pogłaskaj i nie ma odpocznij
Bez przyjemności, ekstazy, uniesienia
Tylko zachęta umysłu, zaspokojenia nie ma
Czwarte piętro teraz, na dwa pokoje wspólne
Poniekąd obydwa tworzą hotelową kuchnię
W obydwu stół jest nakryty na nim karta
Z daniami, które w korytarzu robi kucharka
Przy stołach parka, każda jednak cicho
Pies też nie szczeka, gdy zajmuje się michą
Tu też sprawiedliwość naszych gości dosięgła
Jeden pokój je, chociaż języki z drewna
Tylko na węch, ale bez smaku
Drugi dokładnie na odwrót, ale bez zapachu
A wiadomo aromatu w smaku to znacząca ilość
Jedno połączone z drugim jest jak przez spoiwo
Panie i panowie, w tym punkcie nasz hotel
Prawie skończył prezentację pod tytułem człowiek
Na tym poziomie musicie już wiedzieć
Że pojedynczy zmysł sam potrafi niewiele
Teraz wejdziemy na nasz sekretny level
Wszystkich zmysłów połączenie, tak zwany intelekt
W każdym z nas drzemie, choć dzieje się nieraz
Że jak ciało obce chcemy go wypierać
Ta szczepionka teraz dość modna wśród tłumu
Przeciwciała działania na podstawie rozumu
Słowotok gruzu pozbawiony właściwości
O dziwo, ten pokój zwykle odstrasza gości
Widzę, że dość dziś państwu wrażeń
Więc przekaże, że już kończą się wiraże
Ostatni przystanek, tylko otworzymy w nim drzwi
Jak zwykle przed otwarciem wszyscy goście znikli
Hotel traci zyski przez ten ostatni pokoik
Przemyśl to dobrze, w szóstym pokoju St(w)ory