Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Bogata historia utworu „Wzdłuż Strażnicy” uosabia pracę zbiorową, ponieważ została ona zbudowana przez takich artystów jak Dylan, Hendrix i Bear McCreary (który skomponował partyturę dla Battlestar Galactica).
Odniesienia do stosunkowo dużej obsady postaci - od wpływowych (książąt, biznesmenów) do słabszych (oracze, służący, kobiety) i niezależnych lub wyrzutków (żartowniś, złodziej) - przedstawiają wiele punktów widzenia, które tworzą rzeczywistość każdego człowieka (widok z wieży strażniczej, odległość). Sugeruje to napięcie między sprzecznymi rzeczywistościami, zamieszanie co do tego, co lub kto jest dobre, a co złe, jak również daremność prób zrozumienia sensu życia.
Wskazówka interpretacji tekstu może znajdować się w tytule. Piosenka stopniowo podnosi perspektywę z intymnej atmosfery pojedynczej rozmowy do poziomu strażnicy, gdzie książęta widzą, jak inni przychodzą i odchodzą - nawet jeźdźcy zbliżają się z oddali. W końcu wiatr zdaje się panować nad wszystkimi tymi różnymi perspektywami i rzeczywistością, która wydaje się sugerować, że nie istnieje jedna obiektywna rzeczywistość, ale różne indywidualne perspektywy.
Hendrix bierze piosenkę Dylana i przepisuje ją, by rozwinąć i podkreślić znaczenie tekstu. Można powiedzieć, że wersja McCreary'ego w Battlestar Galactica robi to samo, dodając burzliwe orientalne akcenty. Oba układy muzyczne zdają się rozpoznawać wiatr jako bohatera tej piosenki.
Czy nie ma obiektywnej moralności, a nawet rzeczywistości, nawet z punktu obserwacyjnego wieży strażniczej, ale zamiast tego wszystkie odrębne perspektywy subiektywne? Możliwe, że piękno tej piosenki kryje się w sposobie, w jaki objawia się ona stopniowo za każdym razem, gdy się jej słucha; tworzymy swój własny punkt widzenia, ujawniający się inaczej w stosunku do każdego słuchacza. Jego znaczenie ostatecznie znajduje się w umyśle patrzącego.
