Jimi Hendrix
Jimi Hendrix
Jimi Hendrix
Jimi Hendrix
Jimi Hendrix
Nagrana w maju 1967 roku melancholijna bluesowa piosenka pojawia się na albumie „Electric Ladyland” (1968). Jimi Hendrix po raz pierwszy używa efektu wah-wah na swojej gitarze, a także nadpisuje niektóre klawesynowe upiększenia. Grupa R & B Sweet Inspirations zapewnia wokalne wsparcie. Noel Redding i Mitch Mitchell tworzą sekcję rytmiczną.
Hendrix: To piosenka, z której jestem naprawdę dumny. Niektórzy mówią, że jest to najgorszy utwór, jaki kiedykolwiek zrobiliśmy. Wiem, że nie jest najlepszy. Nawet jeśli technika nie jest świetna, nawet jeśli dźwięk nie jest wyraźny i nawet jeśli tekstu nie można poprawnie usłyszeć, jest to utwór, którego często słuchasz i wracasz do niego.
Ta piosenka opowiada o podróżach, które Jimi ma już za sobą. Hendrix opisując piosenkę własnymi słowami: Mówię o bardzo osobistych sprawach. Ale myślę, że każdy może zrozumieć to uczucie towarzyszące podczas podróży. Bez względu na to, jaki jest twój adres, nie ma miejsca, które można nazwać domem.