John Lennon
John Lennon
John Lennon
John Lennon
John Lennon
Lennon poczuł się rozczarowany sławą i miejscem, do którego zmierza jego życie. „Izolacja” ujawnia wrażliwość Lennona, pomimo jego sławy i fortuny. Biograf Beatlesów John Blaney uważa, że Lennon usuwa kolejne warstwy mitu, który zaciemnia prawdziwą rzeczywistość. Blaney postrzega to objawienie jako szczególnie bolesne dla Lennona, dla którego przynależność i akceptacja były bardzo ważne.
Tekst zaczyna się od stwierdzenia, że chociaż on i Yoko wydają się mieć wszystko, są nadal tak samo samotni i odizolowani jak wszyscy inni. Drugi werset skupia się na aktywizmie politycznym pary, któremu wielu przeciwstawia się jeszcze dalszą izolację. Trzeci werset uogólnia sytuację. Lennon przyznaje, że nie można winić ludzi, którzy spowodowali jego ból, ponieważ wszyscy jesteśmy częścią tego samego irracjonalnego świata, a zatem wszyscy jesteśmy ofiarami szaleństwa na świecie.
Muzykolog Wilfrid Mellers opisuje "Izolacja" jako "zglobalizowaną wersję murzyńskich fortepianowych bluesów". Instrumentacja zaczyna się od perkusji i fortepianu wspierających wokal Lennona. Kiedy wokal Lennona staje się bardziej emocjonalny, do instrumentu dodaje się organy. Instrumentacja obejmuje także bas, grany przez Klausa Voormana. Mellers zauważa, że ból przekazywany przez utwór jest wzmacniany przez dysonanse w muzyce, w szczególności wykorzystanie półtonów.