Tekst piosenki "Traffic" opowiada o frustracjach związanych z korkami i ruchem drogowym. Utwór zaczyna się od Joosta, który wyraża swoje zniecierpliwienie podczas jazdy samochodem. Opisuje swoją sytuację, siedząc w samochodzie, który jest supersoniczny, ale jednocześnie w korku. Jego samochód jest automatyczny, a on sam ma nawyk szybkiej jazdy, co powoduje u niego jeszcze większą frustrację. Wersy Joosta oddają uczucie niepokoju i stresu, które towarzyszą kierowcom w takich sytuacjach, zwłaszcza gdy są otoczeni innymi, mniej przewidywalnymi kierowcami.
Refren, śpiewany przez Kääriję, jest pełen wulgaryzmów i wyraża skrajną złość na stojący w miejscu ruch. Zegarek Seiko tyka, a kierowca czuje, że silnik jego samochodu się przegrzewa. Wulgaryzmy podkreślają intensywność emocji i frustrację, jakie towarzyszą utknięciu w korku. Käärijä przekazuje, jak bardzo irytujący i męczący jest czas spędzony w korkach, co wywołuje gniew i bezsilność wobec sytuacji, nad którą nie ma kontroli.
Druga zwrotka przynosi wspólny głos Kääriji i Joosta, którzy opisują konkretne sytuacje z drogi. Zderzenie z innymi kierowcami, zwłaszcza tymi, którzy prowadzą stare, powolne samochody jak Lada, tylko dodaje oliwy do ognia. Frustracja przeradza się w desperację, gdy bohaterowie piosenki wyobrażają sobie zabranie praw jazdy tym niekompetentnym kierowcom. Refren powtarza się, podkreślając niekończącą się irytację i frustrację wynikającą z codziennego doświadczenia jazdy w korkach.