Tekst piosenki opowiada o emocjonalnym rozstaniu dwojga ludzi i refleksji nad ich wspólnymi wspomnieniami. Z jednej strony, pojawia się tęsknota za chwilami spędzonymi razem, z drugiej zaś pojawia się motyw akceptacji, że każde rozstanie może być jednocześnie początkiem czegoś nowego. Bohater mierzy się z uczuciem straty, ale także z nadzieją na przyszłość.
Bardzo wyrazistym elementem są wspomnienia związane z plażą, Bałtykiem, bursztynowymi koralikami i atmosferą nadmorskiego Sopotu. Te obrazy symbolizują nie tylko ich przeszłość, ale także ulotność chwil i uczuć, które doświadczali wspólnie. Bursztynowe koraliki, z ich trwałością i odpornością na sztormy, stają się symbolem związku, który – choć narażony na trudności – ma potencjał, aby przetrwać.
Jednak mimo romantyzmu tej wizji, tekst oddaje również uczucie pustki, która pojawia się, gdy ukochana osoba odjeżdża – bez niej wszystko staje się mniej wyraziste, mniej znaczące (np. gofry nie są chrupkie, a molo wydaje się zbyt krótkie). Bohater sugeruje, że razem mogli stworzyć coś trwałego, ale jednocześnie zdaje się rozumieć, że ich drogi mogą się rozdzielić.
