Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Piosenka, w której tekście Elson próbuje dojść do ładu ze swoim życiem, myślami, miłością. Dzieli się ze słuchaczami refleksjami odnośnie tego, jak wygląda dzisiaj świat, na którym - wedle jej słów - kończy się właśnie pewna era.
Mówi o sobie jako zagubionej w świecie. Nieustannie szuka drogi, która doprowadziłaby ją do celu, ułatwiła funkcjonowanie w świecie. Czuje jednak coraz silniej, że jej szanse maleją, ma wrażenie, że zostało jej coraz mniej czasu. Tekst jest nasycony swoistym lękiem i niepewnością co do przyszłości.
Życie przedstawione jest tutaj jako wędrówka, nieustannie krążenie w mroku. Tylko wielkie szczęście może sprawić, że w czasie tej nieskończonej podróży odnajdziemy coś, co nada naszego życiu sens. Zagubione dusze, pojedyncze jednostki mają problem z tym, by się odnaleźć. I gubią się coraz bardziej, zapadają coraz głębiej w swoją samotność.
W tekście utworu Karen Elson niejako rozprawia się ze swoją samotnością. Mówi nawet, że chciałaby pomóc ludziom powrócić do domów, zapewnić im bezpieczeństwo. Podczas kiedy oni będą spać wtuleni w swoje poduszki, ona w swoją będzie rzewnie płakać - tak bardzo jest samotna.