Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"mroczna wieża" to utwór pochodzący z wydanego 11 lutego 2022 roku projektu studyjnego autorstwa Jakuba Jankowskiego, lepiej znanego pod pseudonimem artystycznym Kartky. Wydawnictwo zatytułowane "Księga Jesiennych Demonów" ukazało się nakładem wytwórni OU7SIDE. Wcześniej album promowały single: "siedem smutnych lat", "czarny punkt", "2007", "NIKT", "Jesienne demony" oraz "strach."
Zdaje się, że w "mrocznej wieży" kartky przyznaje, że to jak żyje i co czuje sprawia, że uznaje siebie za jednego z demonów. Mówi o złym losie i oczekiwaniu na coraz gorsze wydarzenia. Do wzmocnienia swojego przekazu wykorzystuje znane w kulturze popularnej: wiedźmę z Blair, francuską wiedźmę - wilę - z serii o Harrym Potterze, Fleur Delacour oraz Bestię z Beauclair z uniwersum Wiedźmina - "(...) Mam dość, jestem skończony, kiedy wrony wylatują na żer (ej)/ Zły los od dobrej strony, ciągle szukam domu od Wiedźmy z Blair/ To stos, będzie palona, jakbyś była piękną wilą jak Fleur/ Znasz zło? Ja znam demony, ciągle szukam domu Bestii z Beauclair (...)"
W oficjalnej informacji dotyczącej całego projektu, można przeczytać wyjaśnienie dotyczące koncepcji całego albumu: "A gdy znów daleko od lata, znów za daleko od domu/ Twój koszmar powraca jak w najgorszych latach, gdy chciałeś się wyrwać z jej szponów./ I śnieg już powoli opada, my we mgle – jak ślepi z wyboru, ja czuję jak ciemność się skrada… i czuję, że idą/ To Księga Jesiennych Demonów."
"Zamknij oczy. (…) Kiedy ogień rozszalał się na dobre, jak nocny upiór poszybowałem za krukami i zatoczyłem koło nad pogorzeliskiem, a kiedy nad ranem dogasało i okoliczna gawiedź zebrała się, żeby zobaczyć co się stało – ja byłem już bardzo daleko. Nad szczytami mglistych gór z których widziałem wszystko, ale jakby nic. W końcu znowu byłem ślepy. I wolny. I głupi. I szczęśliwy… Jak nikt./ *opis albumu zawiera fragmenty powieści Kraina Lodu. (tom I; data premiery nieznana). K."
