Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"nie zabijaj mnie" to utwór pochodzący z wydanego 11 lutego 2022 roku projektu studyjnego autorstwa Jakuba Jankowskiego, lepiej znanego pod pseudonimem artystycznym Kartky. Wydawnictwo zatytułowane "Księga Jesiennych Demonów" ukazało się nakładem wytwórni OU7SIDE. Wcześniej album promowały single: "siedem smutnych lat", "czarny punkt", "2007", "NIKT", "Jesienne demony" oraz "strach."
Utwór "nie zabijaj mnie" pełni funkcję wprowadzenia do historii prezentowanej w albumie. Utrzymany jest w formie narracji prowadzonej przez Dariusza Odija (Gaunter O'Dim), który zdaje się być bohaterem opowieści. Słuchacz dowiaduje się, że mężczyzna podsłuchuje rozmowę i dowiaduje się, że grozi mu niebezpieczeństwo, które bardzo szybko staje się realne, kiedy "jego ciało" zostaje zabite, dorobek splądrowany a dom spalony. Odbiorca dowiaduje się także, że mężczyzna nie jest istotą ludzką, ponieważ wszystkiemu spokojnie przygląda się z góry, przyznając:
"(...) Ja jednak dawno już nie mieszkałem w tym ciele, a te kilka ścian nie stanowiło niczego, co miałoby dla mnie jakąkolwiek wartość/ Nigdy nie miało/ Kiedy ogień rozszalał się na dobre, jak nocny upiór, poszybowałem za krukami i zatoczyłem koło nad pogorzeliskami, a kiedy nad ranem dogasały i okoliczna gawiedź zebrała się, żeby zobaczyć co się stało, ja byłem już bardzo daleko (...)"
W oficjalnej informacji dotyczącej całego projektu, można przeczytać wyjaśnienie dotyczące koncepcji całego albumu: "A gdy znów daleko od lata, znów za daleko od domu/ Twój koszmar powraca jak w najgorszych latach, gdy chciałeś się wyrwać z jej szponów./ I śnieg już powoli opada, my we mgle – jak ślepi z wyboru, ja czuję jak ciemność się skrada… i czuję, że idą/ To Księga Jesiennych Demonów."
"Zamknij oczy. (…) Kiedy ogień rozszalał się na dobre, jak nocny upiór poszybowałem za krukami i zatoczyłem koło nad pogorzeliskiem, a kiedy nad ranem dogasało i okoliczna gawiedź zebrała się, żeby zobaczyć co się stało – ja byłem już bardzo daleko. Nad szczytami mglistych gór z których widziałem wszystko, ale jakby nic. W końcu znowu byłem ślepy. I wolny. I głupi. I szczęśliwy… Jak nikt./ *opis albumu zawiera fragmenty powieści Kraina Lodu. (tom I; data premiery nieznana). K."
