Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Stanisław Moniuszko to najwybitniejszy przedstawiciel stylu narodowego w muzyce polskiej. Pisał głównie utwory przeznaczone do śpiewu - pieśni solowe, chóralne i opery. Moniuszko zasłynął nie tylko jako wybitny kompozytor, ale także dyrygent, organista oraz pedagog. Do najpopularniejszych dzieł Stanisława Moniuszki należą: opery "Straszny dwór" i "Halka", ballada "Dziad i baba" oraz "Śpiewnik domowy" w którym można znaleźć pieśń "Prząśniczka." Do tej pory Kasia Moś udostępniła cztery aranżacje z projektu M O N I U S Z K O 200. Były to odpowiednio: "Prząśniczka", "Kozak", "Spać mi kazali" oraz "Kum i Kuma."
Uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, rok 2019 został ogłoszony Rokiem Stanisława Moniuszki. Stało się tak dla uczczenia 200. rocznicy jego urodzin. To właśnie z tej okazji Kasia Moś wraz z bratem Mateuszem oraz Mateuszem Kołakowskim, podjęli się zadania stworzenia nowych aranżacji utworów wybitnego kompozytora.
Tak Kasia Moś pisała o projekcie - "M O N I U S Z K O 200. Około 200 dni temu padł pomysł. Około 200 dni temu na Śląsku powstały pierwsze dźwięki. Około 200 nieprzespanych nocy. Około 200 opróżnionych butelek napojów RÓŻNOprocentowych. Około 200 niecenzuralnych epitetów. Około 200 zawahań przeplatających się tanecznym ruchem z wewnętrzną wiarą, że to będzie coś co da nam ogromną radość… w skrócie tak wyglądała praca Mateusza Moś i Mateusza Kołakowskiego nad projektem Moniuszko200."
"Dumka" to utwór do którego słowa napisał Jan Antoni Czeczot herbu Ostoja, natomiast muzykę skomponował Stanisław Moniuszko. Tytuł nie jest tu przypadkowy, ponieważ gatunkowo "Dumka" wpisuje się w dumy i dumki ukraińskie, czyli śpiewane historie. Dumki zaczęły powstawać między XV a XVII wiekiem, jednak ich zapis przypada dopiero na wiek XIX. Ten epicko-liryczny gatunek opisuje czyny historyczne, ważne wydarzenia, czci bohaterstwo, ale także opisuje ukraińskie obyczaje i zwykłe życie, głównie ze względu na to, że dumki wywodzą się z tradycji ludowej. Utwory te najczęściej są recytowane,jednak charakterystyczną cechą jest recytacja ich przy muzycznym akompaniamencie (pierwotnie bandury, liry lub kobzy).
W dumce Czeczota osobą wypowiadającą się jest Kobieta, która pragnie umrzeć z nieszczęśliwej miłości do mężczyzny, który kocha inną kobietę/ kobiety - "Ach, jam ciebie pokochała/ A ty kochasz inne/ Bodajś po niej tak przepadał/ Jak za tobą ginę/ Albo niech się ja oddalę/ Gdzie w dalekie strony/ Albo niechaj mi zadzwonią/ Raz ostatni w dzwony." Kobieta jest przekonana, że jedynym sposobem na to, by okazać mężczyźnie ogrom swoich uczuć jest śmierć, która zmusi mężczyznę do pomyślenia o niej choćby przez chwilę - "Jak przed miłym Bogiem stanę/ Będę płakać na cię/ Że z twej łaski mnie zamknęli/ W tej dębowej chacie/ A jak staniesz na tym miejscu/ Moja gdzie mogiła/ To pomyślisz, to podumasz/ Jakem cię lubiła."
