Tekst piosenki opowiada o walce z poczuciem beznadziejności i depresji. W refrenie Arlo Parks wyraża uczucie bycia bezwartościowym i zagubionym, co sprawia, że boi się utraty samego siebie. Czuje się przytłoczona i bezradna, potrzebując wsparcia, które opisuje jako "tlen" – coś, co pomoże jej odnaleźć siebie na nowo i przetrwać trudne chwile.
W zwrotce Khalid dzieli się osobistym doświadczeniem zmagania się z depresją i lękiem. Opisuje uczucie klaustrofobii w ciemności, obawę przed samotnością i brak możliwości ucieczki od własnych myśli. Jego słowa odzwierciedlają poczucie beznadziei, które towarzyszy wielu osobom zmagającym się z podobnymi problemami.
Mostek Arlo Parks przedstawia intensywne uczucie zagubienia, które trwa już od siedmiu tygodni. Opisuje zimno i osamotnienie w swoim mieszkaniu, gdzie jej łzy wydają się zamarzać. Przez całą piosenkę przewija się motyw poszukiwania sposobu na poprawę sytuacji i odnalezienie drogi do siebie, co podkreśla potrzebę wsparcia i pomocy w trudnych chwilach.