"The Arms Of Sorrow" to opowieść o człowieku pogrążonym w depresji. Jego psychika zwraca się przeciwko niemu samemu, doprowadzając do coraz większego cierpienia, od którego nie da się w żaden sposób uciec. Autor czuje się uwięziony we własnym umyśle, niezdolny do normalnego funkcjonowania. Ukrywa swój ból pod maską normalności, bojąc się reakcji świata na jego prawdziwą twarz, przez co czuje się potwornie samotny i zdany w tej niekończącej się walce tylko na siebie.
Oczywiście sam nie potrafi sobie poradzić z demonami, które go prześladują, co jeszcze bardziej nasila jego przygnębienie. Mimo tego, że broni się przed otoczeniem, woląc się zamknąć w samym sobie, to jednak w głębi duszy pragnie, by ktoś zauważył przez co przechodzi i wyciągnął do niego pomocną dłoń. Zdaje sobie sprawę z tego, że sam ściągnął na siebie całe to nieszczęście, zbyt łatwo się poddając, ale dobrnął do punktu, w którym nie może się już cofnąć.
Pozostało mu tylko coraz bardziej pogrążać się w rozpaczy, z każdym dniem zbliżając się do samego dna. Widzimy jednak, że pozostała w nim resztka nadziei, która każe mu wierzyć, że w końcu przyjdzie dzień, w którym uda mu się wybrnąć z pułapki, w którą wpadł. Nie jest jednak pewien, czy po prostu sam się nie okłamuje i tylko naiwnie łudzi się, że jakimś cudem istnieje szansa na ratunek.
