Kollegah
Kollegah
Kollegah
Piosenka przedstawia luksusowy styl życia i dominującą pozycję społeczną narratora, wyrażoną w trzech częściach tekstu. W pierwszej zwrotce, narrator opisuje poranne sceny w swoim posiadłości, gdzie służący nie spełniają jego oczekiwań. Frederic, jeden ze służących, nie zachowuje się odpowiednio, co wywołuje irytację narratora. Zastanawia się nad użyciem broni, aby utrzymać dyscyplinę, porównując swoją determinację do mistrza szachowego Magnusa Carlsena. Przypomina o swojej przeszłości jako handlarz haszyszem, z którego wyrósł, by osiągnąć obecny stan posiadania wspaniałego pałacu.
W refrenie, powtarzanym kilkakrotnie, narrator podkreśla, że wszystko, co go otacza, jest luksusowe. Mimo że nosi więcej złota niż papież i zarabia więcej niż lekarz, wciąż spotyka się z zazdrością i nienawiścią. Narrator podkreśla, że nikt nie jest w stanie zrozumieć jego życia ani zmieścić się w jego butach. Luksus staje się tutaj symbolem nieosiągalnego poziomu życia, do którego inni mogą jedynie aspirować.
Druga zwrotka kontynuuje temat dominacji i luksusu. Narrator opisuje swoje szlacheckie pochodzenie i wspaniałe posiadłości. W jego domu znajduje się ogromny stół jadalny, a wysokość sufitu porównuje do latającego dywanu Aladyna. Podkreśla swoją niezależność od trendów i mody, pozostając wiernym własnemu stylowi. Narrator krytykuje innych raperów, którzy nie mogą dorównać jego poziomowi ani finansowo, ani wizerunkowo. Jego posiadłość i styl życia są poza zasięgiem przeciętnego człowieka, co czyni go jeszcze bardziej wyjątkowym.