Kwabs
Kwabs
Kwabs
Kwabs opowiada tutaj o ambiwalentnych uczuciach, niezwykłości ludzkich emocji, które jednocześnie mogą pożądać dwóch sprzeczności. Tekst jest pełen żalu wobec samego siebie, utraconej przez własną lekkomyślność miłości. Artysta zwraca się najpewniej do kobiety, którą kocha - nie umie pogodzić się z rozstaniem, wspomina wspólnie spędzone chwile, smuci się nieobecnością tej osoby blisko siebie.
Jednocześnie jest świadom własnych przewin i tego, że to jego postawa i nieszczerość doprowadziły do rozpadu związku. Mówi o kobiecie z oddaniem i pasją, chce ją widzieć jako część swojej codzienności, pragnie uczynić rytuałem - chce wracać do niej raz po raz, każdego dnia, w każdej chwili. Jest świadom tego, jak wiele dla niego zrobiła, jak wiele wniosła do jego życia. Nazywa ją swoją grawitacją - to ona utrzymywała go na ziemi, dawała siłę do życia.
Kwabs jednak swoją nieszczerością doprowadził do rozpadu tej pięknej miłości. Bał się przyznać do swoich czarnych myśli, do tego, co dzieje się w jego głowie. Oddalał się od ukochanej, która czuła się odrzucona, niechciana. Sprzeczność uczuć i emocji doprowadziła w końcu parę do rozstania. Pomimo obopólnej miłości.