Laura Mvula
Laura Mvula
Laura Mvula
Laura Mvula
Laura Mvula
„Próbowałam schlebiać temu obrazowi niewinności i czystości – wszystkim rzeczom, które cenię na pewnym poziomie, ale niestety kosztem ignorowania dużej części tego, kim jestem. Potrzebowałam tylko chwili i ujścia, żeby to włożyć. Czuję, że służy to innym celom niż jakakolwiek inna piosenka na płycie. Nie muszę się już w ten sposób ukrywać i to naprawdę wyzwalające przeżycie.
Słowo „powrót” jest nadużywane, ale w przypadku Laury Mvula to naprawdę jest prawdziwe. Choć jej imponujący drugi album, „The Dreaming Room” z 2016 roku, zdobył nominacje do MOBO i Mercury Prize oraz nagrodę Ivor Novello, została bezceremonialnie odrzucona przez RCA Records sześć miesięcy po jego ukazaniu się.
Pisanie muzyki do produkcji Antony & Cleopatra w Royal Shakespeare Company w 2017 roku musiało pomóc – Mvula powraca do nowej wytwórni, Atlantic, z przerobionym brzmieniem. Podczas gdy jej debiutancki „Sing to the Moon” z 2013 roku w dużej mierze łączył soul z orkiestrowym popem, a „The Dreaming Room” wprowadził do miksu odrobinę funku i disco, Mvula nazwała „Pink Noise” albumem „wykonanym z ciepłymi tonami zachodu słońca”.