Satyryczne spojrzenie na zachowanie niektórych dziewczyn w mediach społecznościowych: łączą prowokacyjne zdjęcie, prawdopodobnie mające na celu zwrócenie na siebie uwagi, z podpisem cytującym zdanie (w tym przypadku pisarza Bukowskiego), które nadaje mu kulturalny wydźwięk.
Lazza nawiązuje do słynnej grupy rzeźb Antonio Canovy, Kupidyna i Psyche, znajdującej się w paryskim muzeum Luwr. W stosunku do poprzedniego wersu, w którym Łazęga porównuje się do diabła, w ostatnim wersie uświadamia sobie, że dziewczyna chciała anioła.
Dwie przedstawione postacie to Kupidyn (anioł wspomniany przez Łazę) i Psyche w chwili tuż przed pocałunkiem. Temat zaczerpnięty jest z Metamorfoz Apulejusza, opowiadających o Psyche, pięknej dziewczynie, która wzbudziła zazdrość Wenus, bogini piękna. Wenus postanowiła ją ukarać, dając swojemu synowi Kupidynowi zadanie rozkochania jej w starym i brzydkim mężczyźnie. Kiedy jednak Kupidyn ją zobaczył, zakochał się w niej, poślubił ją i po wielu perypetiach sprawił, że zyskała nieśmiertelność.