Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Podmiot liryczny jest wyłamującym się ze skostniałego systemu buntownikiem, który zamierza zaprowadzić rewolucję – najpierw na Manhattanie, potem w Berlinie. Przed dwadzieścia lat czekał na okazję, odsiadując wyrok w więzieniu nudy, a teraz nie zamierza jej zmarnować. Już niebawem wszyscy jego dotychczasowi wrogowie przekonają się, na co w rzeczywistości go stać.
Natura przytoczonej rewolucji zależy od interpretacji słuchacza – w samym tekście Leonard Cohen nie pozostawia nam niestety zbyt wielu wskazówek. Kanadyjczyk może mieć na myśli przełom w muzyce albo, szerzej, całej kulturze. W jednym z wywiadów powiedział:
Sądzę, że to znaczy dokładnie to, co słyszymy. To piosenka terrorystyczna. Myślę, że to odpowiedź skierowana do terroryzmu. W terroryzmie jest coś, co zawsze podziwiałem. Fakt, że nie ma żadnych tłumaczeń ani kompromisów (...) Nie lubię, kiedy objawia się to na płaszczyźnie fizycznej – nie cieszą mnie akcje terrorystyczne, ale psychiczny terroryzm. Pamiętam, że był wspaniały poemat Irvinga Laytona, który kiedyś czytałem, sparafrazuję go dla was. To było tak: ”cóż, wysadziliście przypadkowy samolot i zabiliście trochę dzieci tu i tam”, mówi. „Ale nasi terroryści, Jezus, Freud, Marx, Einstein. Cały świat wciąż się trzęsie...”
Leonard Cohen pierwotnie napisał First We Take Manhattan dla współpracującej z nim piosenkarki Jennifer Warners. Wokalista jako pierwsza nagrała ten utwór na swojej płycie Famous Blue Raincoat w 1987 roku. Cohen wydał własną wersję rok później.
