Tekst piosenki opowiada o wyjątkowej urodzie i wyjątkowej osobowości ukochanej osoby. Autor porównuje jej piękno do jasnej gwiazdy na tle innych dziewcząt, podkreślając, że lśni zarówno w dzień, jak i w nocy. Głos tej osoby jest porównywany do uroczej melodii, która ma magiczny wpływ na autora. W relacji z nią czas płynie jak w zwolnionym tempie, a obecność tej osoby jest w stanie przynieść spokój i oderwać od zła świata.
Refren podkreśla wyjątkowość tej dziewczyny i jej uroku, który przewyższa innych. Jednocześnie autor wyraża pragnienie przekroczenia granic logiki, łącząc niebo z piekłem, co symbolizuje pragnienie połączenia dwóch skrajności w związku. Blask tej osoby jest dla autora światłem w mroku, co może oznaczać, że ta relacja wnosi radość i pozytywne doświadczenia do jego życia.
W tekście pojawia się także refleksja na temat trudności życiowych i zmartwień, które zdają się tracić na znaczeniu w obliczu wyjątkowej relacji z ukochaną osobą. Dla autora to, jak dziewczyna radzi sobie ze zmartwieniami, nie jest dla niego istotne, ponieważ to właśnie jej obecność sprawia, że świat nabiera sensu.