Utwór opowiada o walce z wewnętrznym złem, starciem pomiędzy światłem a ciemnością, które toczy się w sercu każdego człowieka. Podmiot liryczny jest kimś, kto przez lata „dokarmiał złego wilka”, postępując w niewłaściwy sposób i niszcząc własne życie. Dopiero modlitwa pomogła mu „złapać go w sidła”, dzięki czemu zyskał wolność od grzechu.
Bezpośrednią inspiracją dla tekstu autorstwa Przemysława „Hansa” Frencela była „Obława” Jacka Kaczmarskiego. Słowa „Byłem wilkiem w potrzasku / Odgryzłem łapę o brzasku” wyraźnie nawiązują do fragmentu „Obława III (Potrzask)”: „I po dziś dzień naganiacz, strzelec, czy kłusownik / Przyzwyczajony do czytania tropów map / Przez zęby mówi - Oto jest wilk wolny! / - Kiedy na śniegu ujrzy ślady trojga łap!”
Nawiązując do metafory Kaczmarskiego, Hans nadał jej jednak zgoła odmienne znaczenie.
„Jacek Kaczmarski pisał ten tekst w konkretnym kontekście politycznym, społecznym i ustrojowym, wolność w tym rozumieniu była wartością nadrzędną”, powiedział wokalista w jednym z wywiadów. „Pisząc swój tekst w wolnej Polsce, zadałem sobie pytanie, czy wolność w chwili obecnej to wartość sama w sobie? Czy odrzucenie jakichkolwiek ram, granic, fundamentów to wartość najwyższa? Odpowiedziałem sobie, że jednak nie. Często te granice, fundamenty i ramy, utrzymują nas w pionie, dają nam kręgosłup, chronią i są dla nas ostoją.”
Przytoczony fragment pozwala lepiej zrozumieć utwór: podmiot liryczny najpierw usiłował znaleźć wolność poprzez odrzucenie barier i więzów. Wybrał „egoizm życia bez granic”. „Odgryzł łapę”, a zatem, szukając tej wolności, zabił część siebie – część dobra, które było w nim wcześniej. W ten sposób padł jednak ofiarą grzechu i dopiero później – poprzez modlitwę oraz refleksję nad własnym życiem – znalazł prawdziwą wolność, wolność od zła.
