W tekście tego utworu Mac Miller próbuje uporać się ze swoim stanem psychicznymi, problemami, które go dręczą. Wspomina dawne czasy i próbuje poskładać swoje życie w spójny obraz. Mówi o swojej rodzinie, o sobie samym, o tym, jak widzą ich ludzie. Teoretycznie nie ma na co narzekać, wszystko dobrze się układa, nie ma wielkich problemów. Ale wciąż czegoś mu brakuje, coś nie daje mu spokoju. W jego głowie - nieustanny czyściec.
Słowa piosenki mają być pretekstem dla skontrastowania zewnętrznych oznak sukcesu z tym, co Mac czuje i myśli. Mówi o tym jak niewiele bogactwo i sława ma wspólnego z faktycznym szczęściem, o jak dużo rzeczy i kwestii się martwi, czym się przejmuje. Wszystko to, co zewnętrzne, jest tak naprawdę pozbawione wartości.
Jego życie, jego świat są pełne sprzeczności. Z jednej strony jest myślicielem, który pogrąża się w smutku nad stanem świata, z drugiej - szalonym, uzależnionym od narkotyków imprezowiczem. Jego prawdziwe "ja" tworzy się gdzieś na styku tych dwóch płaszczyzn. Ma świadomość tego, jak bardzo psują nas pieniądze, jak nieistotne są w obliczu rzeczywistości, pragnie je jednak posiadać. Nie umie walczyć ze swoją naturą, targają nim sprzeczne emocje i pragnienia. Daje tu wyraz swojemu człowieczeństwu, swojej osobowości.
