Piosenka opowiada o kobiecie, której jednym marzeniem jest posiadanie jak największego zbioru dóbr materialnych. Zdaje sobie sprawę ze swojej olśniewającej urody i wie, że mężczyźni zrobią wszystko, żeby ją zdobyć. Wykorzystuje więc swoje wdzięki, by otrzymywać od zalotników prezenty. Nie jest zainteresowana romantykami bez grosza przy duszy. Jednymi wartymi jej uwagi adoratorami są ci dysponujący „zimną gotówką”.
Teledysk jest stylizowany na film Mężczyźni wolą blondynki z 1953 roku. Madonna w klipie wciela się w rolę gwiazdy produkcji - Marilyn Monroe. Piosenkarka, wystrojona w elegancką czerwoną suknie, z fikuśną fryzurą i perfekcyjnym makijażem przechadza się dostojnie wśród grupy równie dobrze ubranych mężczyzn. Ci zabiegają o jej względy i wręczają dziewczynie lśniącą biżuterię.
Równolegle widz ma okazję spojrzeć na życie gwiazdy poza planem filmowym. Choć w prawdziwym świecie również zdarza się jej otrzymywać drogie podarki, to dziewczyna wyraźnie podkreśla, że nie robią one na niej wrażenia. Ostatecznie, udowadnia, że tak naprawdę nie jest „materialistką”, tylko zwyczajną młodą kobietą. Daje się uwieść prostemu mężczyźnie który wręczył jej jedynie skromny bukiet kwiatów i powozi samochodem, któremu daleko jest do miana luksusowego.
Kiedy teledysk ukazał się, dziennikarze zignorowali część historii w nim opowiedzianej. Nie dostrzegli ironii i ogłosili światu, że Madonna dba jedynie o powierzchowne wartości. Przezwisko „materialistka” przylgnęło do niej na jakiś czas. W 2009 roku w wywiadzie dla Rolling Stone zapytano wokalistkę, co sądzi o piosence i o opinii jaka dzięki temu utworowi, się o niej wytworzyła. Artystka stwierdziła, „że lubi ten przebój, ponieważ jest ironiczny i prowokacyjny”. Podkreśliła jednak, że sama nie przywiązuje dużej wagi do posiadania rzeczy. Wie, że „ma szczęście, bo stać ją na drogie obrazy i piękny dom, ale jest pewna, że potrafiłaby się bez tego obejść. Przedmioty materialne nie są wyznacznikiem jej życiowej radości”.
