W utworze „More” Madonna opisuje swoją majętność i wielki dorobek materialny, który zyskała od czasu rozpoczęcia wielkiej kariery muzycznej. Przyznaje, iż był taki czas kiedy posiadała mnóstwo niczego, niewartościowych i bezużytecznych rzeczy, które nie były konieczne do osiągnięcia pełni szczęścia. Mimo to gromadziła nowe bogactwa, gdyż nie widziała w tym niczego złego.
Nie przeszkadzało jej w to w prawidłowym funkcjonowaniu, gdyż otaczała się muzyką, tańcem, słońcem, gwiazdami niebem i przede wszystkim miłością. To co najlepsze posiadała zupełnie za darmo. Potrafiła w tym dostrzec źródło pozytywnej energii i radości. Kiedy kolejne lata mijały wokalistka gromadziła kolejne rzeczy. Wciąż byłą szczerze zakochana i potrafiła cieszyć się życiem.
Z ust ukochanego pada zapytanie: „"Kto mógłby chcieć więcej?”. Wokalistka bez żadnego skrępowania przyznaje, iż wciąż jest jej mało. Dąży do gromadzenia kolejnych (nawet nieistotnych) rzeczy. Mimo, iż posiada diamenty, jacht i wspaniałego faceta to wciąż pragnie więcej. Nienawidzi bowiem kiedy liczy stoją w miejscu. Pieniądze na jej końce wciąż muszą rosnąć.
Nic nie jest lepsze od uczucia posiadania czegoś więcej. To uczucie pozwala człowiekowi wzbić się jeszcze wyżej. Jeśli ma więcej nic nie może go ominąć. „Nie pytaj kiedy, nie zatrzymuj się na mnóstwie. Jeśli ma padać, niech leje. Cieszę się z dziesięciu, ale jeszcze bardziej z dwudziestu. Skoro cieszy cię grosik, to może spodoba ci się dużo dużo więcej”.
