Utwór opisuje zmagania mężczyzny przechodzącego przez rozstanie z ukochaną kobietą. Cierpi katusze złamanego serca, które nieustannie daje o sobie znać, robi wszystko by choć na chwilę zapomnieć o tym, co mu się przytrafiło. Pije, pali, bierze narkotyki - wszystko po to, by uporać się z bólem samotności.
Tytuł piosenki jest jednocześnie jego marzeniem - chciałby móc szczerze powiedzieć, że lepiej żyje mu się bez tej kobiety. Prawda jest jednak zupełnie inna. Odkąd bowiem ta zniknęła z jego życia, wszystko się posypało. Nic nie daje mu szczęścia, nic nie przynosi spełnienia. Żyje w ciągłym oczekiwaniu na lepsze dni, swój ból zabija antydepresantami i substancjami psychoaktywnymi.
Utwór w całości jest próbą uporania się ze złamanym sercem. Próbą nieudaną - cokolwiek bowiem by się nie stało, czegokolwiek by narrator nie próbował, w jego wnętrzu wciąż jest głęboka rana, która odradza się każdego poranka. Ani alkohol ani leki nie są w stanie na stałe ukoić jego bólu. Bo bez niej jest po prostu słabym człowiekiem.
