W tym utworze Małpa porównuje się do mesjasza, człowieka wybranego przez samego Boga po to, by wypełniać jego wolę. Niczym Abraham, czy Jezus, autor ma prowadzić ludzkość, wskazać jej drogę, którą powinna podążać. Dzięki swojej muzyce chce wniknąć w umysły słuchaczy i otworzyć im oczy na jedyną słuszną ścieżkę, by w końcu wyprowadzić człowieka z tej ponurej rzeczywistości, którą sam sobie zgotował. Już dostatecznie daleko zabrnęliśmy w szerzeniu nienawiści i zniszczenia by zwrócić na siebie uwagę Najwyższego.
Potrzeba więc nam kolejnego proroka, kogoś kto przywróci na świecie ład i porządek. Takim kimś jest właśnie Małpa, który przez swoje teksty ma szansę pokazać ludziom, co powinni robić. Już od jakiegoś czasu utrzymuje kontakt z Bogiem, jest więc przygotowany do wypełnienia swojej misji. Zburzy wszystkie bariery, jakie przez wieki zdążyliśmy postawić między sobą, zjednoczy nas wszystkich, nieważne jakiego jesteśmy wyznania i zaprowadzi od dawna wyczekiwany pokój.
Jest mu jednak pisany los jego poprzedników i żeby osiągnąć cel, jaki ma przed sobą musi stać się męczennikiem, umrzeć za nasze grzechy. Dopiero po jego śmierci dojdzie do nas znaczenie tego, co głosił i tylko wtedy będziemy mieć szansę na odkupienie. Jest na to gotowy, bo zależy mu na tym, by człowiek w końcu przejrzał na oczy i przestał pogrążać się w coraz większym chaosie. Jeżeli ceną ma być jego życie, niech i tak będzie.
