W tym kawałku Małpa przedstawia historię człowieka, który trafił przed sąd, mimo że rzekomo nie popełnił żadnego przestępstwa. Autor wciela się w rolę świadka na procesie, starając się przekonać sędziego o niewinności swojego przyjaciela. Próbuje uzmysłowić mu, że ten facet jest po prostu ofiarą współczesnego świata, w którym po prostu usiłował sobie jakoś radzić.
Nie każdy potrafi znaleźć uczciwą pracę, więc gdy pojawia się opcja łatwych pieniędzy trudno jest temu nie ulec. To, że ktoś jednak zaczyna parać się nie do końca legalnymi zajęciami nie oznacza automatycznie, że jest złym człowiekiem. Według Małpy prawdziwymi przestępcami byli ludzie w otoczeniu oskarżonego, którzy wciągnęli go w niebezpieczny świat kryminalnych porachunków, co doprowadziło w końcu do kłopotów, przez które odbywa się teraz ta rozprawa. Jaka jest prawda, tego nie wiemy, bo autor nie podaje nam tu praktycznie żadnych szczegółów całej sprawy. Uważa on jednak, że w naszych czasach coraz łatwiej jest trafić za kratki będąc zupełnie niewinnym.
Sam wspomina słowa Stalina, który twierdził że na każdego człowieka znajdzie się jakiś paragraf. Normalne życie jest wciąż utrudniane przez władze, doprowadzając ludzi do desperackich posunięć, których w życiu by nawet nie brali pod uwagę w innych okolicznościach. Co spotkało bohatera tego utworu – tego też nie wiemy. Kawałek kończy się w momencie, w którym powinniśmy usłyszeć wyrok, zostawiając nas z pytaniami, na które sami musimy sobie odpowiedzieć.
