Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"Błyski fleszy, plotki, ścianki" to utwór pochodzący z pierwszego w pełni polskojęzycznego albumu Margaret zatytułowanego "Gaja Hornby." Artystka wypowiadała się na temat całego albumu, mówiąc: "Ten album to historia oparta na faktach. To nauka stawiania granic i wyrzutach sumienia, które są wynikiem tejże asertywności, to rozkminy na temat świata, ale też dobra biba."
Trudno nie zauważyć, że Margaret w "Błyskach fleszy, plotkach, ściankach" robi dokładnie to, o czym wcześniej mówiła - stawia granice - między karierą/ pracą zawodową,a życiem prywatnym, ale także między ocenianiem jej przez opinię publiczną na podstawie pojedynczych zachowań. W utworze artystka próbuje pokazać odbiorcy, potencjalnemu fanowi, że nie różni się od przeciętnego człowieka między innymi potrzebą spokoju, możliwości odetchnięcia, czy chęcią bycia samej - "Próbuję znaleźć spokój/ Przed graniem się nastrajam/ A tu przychodzi po zdjęcie Janusz, Seba, Brajan/ Grażynka i Andżela/ Czasami ciężko mi tak często się otwierać/ Czasami ciężko mi tak często się otwierać/ Dzisiaj pracuję, chociaż dzisiaj niedziela/ Marzy mi się suszarka, hotelowy materac/ Idę na wywiad, jutro będzie afera."
Piosenkarka podkreśla, że jej obraz kreowany przez media, na tytułowych ściankach, zdjęciach i w plotkach, to nie ona - tak naprawdę osoba, którą jest prywatnie kompletnie odbiega od tego obrazu - "Błyski fleszy, plotki, ścianki/ To sprawy odległe dla mnie/ Moja praca, mam wywiady, gram w reklamie/ Wersy są jak układanki/ Jestem oddana tej sprawie/ Moja muzyka to moje kochanie." Margaret zauważa także, że odmowa zrobienia sobie z kimś zdjęcia, dania autografu czy rozmowy nie są z jej strony oznaką braku szacunku do drugiej osoby, a jedynie jej autentyczność i potrzeba samotności/ odpoczynku - "Wiem, niemiła jest odmowa/ Naprawdę wiem, no ale zobacz/ Artyści nie mają być mili tylko autentyczni/ Bo na tym to polega, na twórczym przebiegu myśli/ Nie chodzi o to, że zdjęcie, w ogóle, weź spierdalaj/ Tylko naprawdę są chwile, kiedy chcę pobyć sama."
