Marko Hietala
Marko Hietala
Marko Hietala
Marko Hietala
Marko Hietala
Tekst piosenki to poetyczna opowieść o ucieczce, odrodzeniu i nieustannym poszukiwaniu siebie. Przedstawia podróż bohatera, który opuszcza swoje rodzinne strony, by odnaleźć własne miejsce w świecie. W dzieciństwie czuł się inny, samotny jak astronauta – obserwując brutalność otaczającego go świata, postanowił odejść.
W mieście, do którego trafia, odkrywa jego chłód i pustkę, gdzie dumne budynki i światełka tylko maskują ludzką izolację i zepsucie. Mimo tego nie zatrzymuje się – jego droga wiedzie przez ból, ciemność i cierpienie, lecz zamiast się poddać, spala się i odradza na nowo, jak feniks.
Końcowe wersy podkreślają cykl życia i śmierci – bohater wielokrotnie umiera, zarówno dosłownie, jak i metaforycznie, przechodząc wewnętrzne przemiany. Droga staje się jego domem, a on sam akceptuje swoje losy, odnajdując sens w ciągłym odradzaniu się.