Marshmello, YUNGBLUD, & blackbear - Tongue Tied [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

"Tongue Tied" to utwór, który powstał dzięki współpracy Marshmello, YUNGBLUD i blackbear. Współpracę między artystami w jednym ze swoich wpisów na Twitterze wyjaśniał YUNGBLUD pisząc: "Ja, Mello i 'bear byliśmy wzajemnie fanami swojej muzyki, dlatego chcieliśmy wspólnie stworzyć piosenkę, [i] dodać energię, która nas wszystkich gromadzi, i w pewnym sensie przynieść rock z powrotem do klubów nocnych. To był chory proces i wygląda na to, że wszyscy go uwielbiają, więc jest to szalone!"

Jeśli ktoś jest "oniemiały", nie jest w stanie mówić wyraźnie, najczęściej z powodu nieśmiałości czy wstydu. W tej piosence jednak wydaje się, że zachowanie to odnosi się do niemożności mówienia tego co się czuje/ myśli bez osądzania lub wykluczania przez członków społeczeństwa - odbiorców. Ten pomysł jest częścią fabuły teledysku - YUNGBLUD wyjaśnia koncepcję na początku klipu: "Zmilitaryzowane siły policyjne, które nazywają siebie 'tłumikami', maszerują pod trudnym rozkazem starszych, gromadząc i wyciszając wszystkich, którzy staną na ich drodze. Nakładają oni metalowe plakietki uniemożliwiające mówienie na usta swoich ofiar (osób schwytanych)." Takie same plakietki jak te, które na ustach mają Marshmello, YUNGBLUD i blackbear na zdjęciach promocyjnych piosenki.

YUNGBLUD porusza w utworze także temat problemów ze zdrowiem psychicznym, prawdopodobnie są to wersy odnoszące się do samego artysty, który również otwarcie mówi o swoich problemach, często wspominając o nich w swoich utworach. Kluczowym tematem w dyskografii YUNGBLUD są jego zmagania z chorobami psychicznymi, szczególnie z lękiem i depresją. W wywiadzie z marca 2019 roku, rozmawiał z The Telegraph o mrocznych czasach młodości: "Budziłem się rano z węzłem w żołądku. Zostałbym cały dzień w łóżku. […] Całe to gówno działo się w mojej głowie, próbując uzyskać tożsamość. Wpadłem w depresję. Chciałem się zabić. To taki dziwny stan psychiczny, w który wpadasz. To było tak, jakbym oglądał się w reality show. To właśnie staram się zrobić moją muzyką, powiedzieć, że można tak myśleć i dać komuś miejsce, do którego należy, nawet jeśli się boi tak jak ja." Stąd też początkowe wersy utworu, w których problematyczne stany psychiczne porównane zostają do jazdy na karuzeli i odnajdowaniu w sobie emocji, których nie można zmienić/ uleczyć - "Każdego ranka jeżdżę na karuzeli/ Do miejsc w moim umyśle, którym nie mogę pomóc/ Musiałem umrzeć w Niebie, żeby dostać się do Piekła/ Upadłem, kiedy zgasły światła/ Moi prawdziwi przyjaciele zachowują się, jakby mnie nie znali/ Ten ból głowy powoduje u mnie krwawienie z nosa/ Moja cisza powoli mnie zabija/ Nie mogę tego zignorować."