"Karmacoma" pokazuje nam, jak bardzo uczucia potrafią być niestałe i jak ciężko czasem jest uświadomić sobie, czego naprawdę się chce. Bohater utworu odnosi się tu do kobiety, z którą łączy go dość mglista relacja.
Z jednej strony on nie chce być z nią, emocjonalne związki są dla niego trudne i nie odnajduje się w nich. Nie obchodzi go, co ona do niego czuje, za nic ma bycie dla niej kimś więcej. To po prostu nie jest to, czego teraz szuka. Jednocześnie widzimy, że jednak autor zbliża się do tej kobiety, mówi tu o zaufaniu, o tym, że spędzają razem czas, a nawet że dochodzi między nimi do stosunku.
Powstaje z tego obraz człowieka, który jest targany sprzecznymi myślami. Nie wie tak do końca, co czuje do tej dziewczyny. Boi się zaangażowania, a także być może potencjalnego rozczarowania, które może przynieść. Jednak samotność drąży go zbyt mocno, by nie szukać ukojenia w czyichś ramionach. Sam stwierdza, że musi być szalony, skoro postępuje w ten sposób.
