Mecna wielokrotnie powtarza, że woli dni deszczowe, więc woli pozostać w miastach, w których pogoda jest okropna. I prawdopodobnie używa tych preferencji meteorologicznych jako wymówki, oszukując siebie i innych, aby nie opuszczać miasta.
Mecna zauważa, że jego dziewczyna często się śmieje z jego zachowań, co mu nie przeszkadza, ale chce zrozumieć, dlaczego tak się dzieje. W rzeczywistości śmiech można klasyfikować na różne sposoby, w zależności od intensywności (pomyśl o histerycznym śmiechu), a zatem nie zawsze jest przyjemnym doświadczeniem. Tak więc śmiech można wykorzystać jako mechanizm ukrywania prawdziwych emocji, na przykład gdy jest się smutnym lub wzburzonym, wyrażającym niepokój, dezaprobatę, strach.
Mecna zastanawia się, czy jego ukochana się śmieje, ponieważ ma przed nim coś do ukrycia, być może prawdopodobny dyskomfort z powodu wyczerpania poczucia, jakie kiedyś odczuwała dla autora („powiedz mi to w twarz”), i po prostu używa śmiechu jako zbroi, może dlatego, że nie ma odwagi tego powiedzieć lub nie znajduje słów, by powiedzieć mu prawdę.