Mezzosangue
Mezzosangue
Mezzosangue
Mezzosangue
Mezzosangue
Mezzo odnosi się do dzieła Silvio Pellico "Moje więzienia", w którym pisarz opisuje swoje przeżycia podczas pobytu w więzieniu po aresztowaniu po udziale w powstaniu Carbonari w 1820 roku.
Inne odniesienie dotyczy "więźniów Syjonu", określenia nadanego Żydom, którzy zostali skazani na więzienie z powodu ich działalności syjonistycznej (tj. dążenia społeczności żydowskiej do ustanowienia żydowskiego państwa narodowego). Tego typu wyroki były szczególnie powszechne w państwach komunistycznych, takich jak Niemcy Wschodnie, Polska i ZSRR.
Przez "otwarcie bram" Mezzo rozumie to, że powinniśmy starać się wyjść z naszych mentalnych więzień, czyli próbować wyjść poza te ograniczenia, które sami sobie narzucamy, te ograniczenia, które nie pozwalają nam na pewne rzeczy. Jeśli nam się nie uda, Mezzo będzie próbował ze swoją muzyką i swoimi piosenkami, porównując je do bomb, jak te, które umieszczano w moździerzach.