Mrozu
Mrozu
Mrozu
Kiedy pustka gości w sercu naszego bohatera, ten wyrusza w samotną podróż, aby wypełnić trwałą lukę pięknymi i szczęśliwymi chwilami. Każda podróż jest dla niego odskocznią od rzeczywistości, która staje się coraz bardziej monotonna i żmudna.
Mężczyzna stara się nie myśleć o porażkach jakie do tej pory odniósł. Choć los nie raz dawał mu po pysku ten wciąż zmierza przed siebie i ogląda się wstecz. Najważniejsze są dla niego chwile, które zamierza zapamiętać i pielęgnować w swojej pamięci.
Nic nie może dać nam tyle szczęścia i radości jak łyk satysfakcji z wyruszania w tę podróż. To jak lot na nieznaną orbitę, który nie często się zdarza. Warto więc wykorzystać tą szansę. „I mam, mam w kieszeniach tyle szczęścia. Kiedy świat łapie mnie w swoje objęcia. Mogę stać, stać się lżejszy od powietrza”.