My Chemical Romance - Mama [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Kiedy Way pisał ten utwór, wymyślił sobie, że chce, aby pojawił się w nim kobiecy wokal. Miał posiadać dużo charakteru, kogoś, kto był bardzo silny, a zarazem umiał przekazać smutek. Lider MCR poprosił o pomoc w nagraniu legendę, Lizę Minnelli. Dodatkową karta przetargową miał być fakt, że babcia Waya była ogromną fanką Minelli. Ostatecznie była gwiazda nie wzięła za nagranie swojej partii ani grosza. Po prostu przesłała materiał z Nowego Jorku i po sprawie.

Nie tylko postać Minelli spowodowała, że wokół MCR zrobił się spory szum. W okolicach środka utworu słychać nawiązania do utworu Pink Floyd, „The Trial” - zespół potwierdził, że giganci rocka mieli ogromny wpływ na nich podczas tworzenia rock opery, jaką było „The Black Parade”. Tym samym spirala marketingowa nakręcała się sama.

„Mama” jest opowieścią, która została przedstawiona Pacjentowi podczas parady. Opowieścią o synach. Pierwszy z nich mówi matce, że pójdzie do piekła za zabicie wielu osób. Następny płacze, bo umrze. Trzeci mówi, że są kłamcami. Czwarty obwinia siebie, mówiąc, że gdyby były dziewczynką, wtedy matka nie musiała by go wychować na zabójcę.

W trakcie śpiewania, między innymi o amputacji nogi i rychłej śmierci, słychać w tle nieco diaboliczny pogłos. Trudno nie odnieść wrażenia, że jest to sam diabeł – w końcu zaraz następuje wers „it's really quite pleasant, except for the smell”, jakby dający do zrozumienia, że już są w piekle. Ostatecznie matka wypiera się synów, ci jednak wiedzą, że i tak są martwi, więc wznoszą za to toast.

Pacjent, który ogląda te wszystkie retrospekcje z pola walki, widzi ile poświęcenia i cierpienia musieli znieść synowie-żołnierze, zaczyna rozumieć, że jego życie nie było wcale takie złe. Nie musiał zmagać się z własną śmiercią i jednocześnie mieć na sumieniu życia innych. Ale, ostatecznie, i tak wszyscy pójdziemy do piekła.