Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Kompozycja jest gorzkim komentarzem do współczesnego wyobrażenia o człowieku sukcesu; kimś, kto nie przestaje wspinać się na szczyt drabiny społecznej, choćby nawet miałby robić to po trupach innych – jak również swojego własnego, prawdziwego ja.
Nigdy nie znajdziesz sobie przyjaciół jeśli nie będziesz taki jak wszyscy – a zatem aby zaistnieć w społeczeństwie, musisz porzucić indywidualizm na rzecz pewnych pożądanych cech; tego co jest modne i związane z definicją sukcesu. Do odniesienia sukcesu w wyścigu szczurów konieczny jest egocentryzm (Chwalą mnie, jestem znany jak powszechna telewizja), instrumentalne wykorzystywanie więzów międzyludzkich (Lubię tych, tamtych też, zachowuję równowagę) oraz pracoholizm. W tym ostatnim pomagają regularne dawki amfy i browny, biały proszek zaciągany przed i po pracy, który oferuje równocześnie siłę oraz wytchnienie (podobnie jak w Barze mlecznym Korova).
W dialog z człowiekiem sukcesu wdaje się drugi podmiot liryczny, który wszystkie jego przechwałki kwituje jednym prostym zdaniem: No i co, spójrz na siebie, powiedz kim ty jesteś. Mężczyzna nie może jednak odpowiedzieć na ten zarzut; w pogoni za karierą utracił przecież własną tożsamość. Być może posiada dobra materialne, ale jako człowiek nie reprezentuje sobą niczego.
