W tym kawałku bohater „Downward Spiral” zadaje sobie cios, który jest już tym ostatecznym w jego drodze na samo dno rozpaczy. Wcześniej już krok po kroku doznawał zawodów i rozczarowań w praktycznie każdym aspekcie swojego życia, tutaj więc mamy swoistą kulminację jego cierpień związanych z rzeczywistością, z którą nie potrafi się pogodzić. Wokalista zwraca się do samego Boga, oskarżając go o to, że jest tak naprawdę źródłem ludzkiego cierpienia, a nie rzekomym ojcem, przynoszącym nam pocieszenie i miłość.
To właśnie On rujnuje ludzkie życia, obiecując opiekę, wskazanie nam właściwej drogi, po czym zostawia nas na pastwę losu, zagubionych i kompletnie załamanych trudami, z jakimi musimy się zmagać. Reznor nie potrafi się nadziwić, że Najwyższemu tak długo udaje się zwodzić człowieka swoimi kłamstwami. Udało mu się dostrzec jednak „prawdziwe” oblicze Wszechmogącego, postanawia się więc od niego odwrócić, stać się jego przeciwnikiem, niejako idąc w ślady samego Diabła. Wyzwala się więc od całego zepsucia, które w jego mniemaniu przynosi nam religia i pozbywając się ostatniego łącznika ze swoim „dawnym” życiem traci całe swoje człowieczeństwo. Teraz już nic go nie powstrzyma, nic go nie skrzywdzi, bo w upadł tak nisko, że znajduje się już poza jakimikolwiek normami.
