O.N.A
O.N.A
Utwór „Białe ściany” to list pisany z perspektywy samotnej, ciężko chorej kobiety, która wycofuje się z życia. Pragnie śmierci, usunięcia się w cień i zapomnienia. Głównym powodem obecnego stanu kobiety jest przedwczesna utrata dziecka. W wyniku pewnych powikłań niewinne dziecko musiało opuścić ten świat. W wyniku tak tragicznej sytuacji kobieta popada w obłęd, traci kontrolę nad własnym zachowaniem i traci rozum.
Zawarte w liście przemyślenia kierowane są do mamy naszej bohaterki. Kobieta opisuje w nim swój obecny stan oraz samopoczucie. Zapewnia swą rodzicielkę, że wszystko jest w porządku. Czuje się dobrze w miejscu, w którym obecnie się znajduje. Jej domem stał się szpital, który wskazuje na poważne problemy zdrowotne samotnej kobiety. Dzięki opiece sióstr oraz osób tam pracujących, czuje się dobrze, bezpiecznie i pewnie.
Chora pragnie podzielić się ze swoją mamą dobrymi wiadomościami. Czuje się lepiej i wszystko wskazuje na to, że w szybkim czasie dojdzie do zdrowia i osiągnie pełnię sił. Na chwile obecną uczy się jak żyć na nowo. Po negatywnych doświadczeniach życiowych pacjentka musi rozpocząć wszystko od początku. W swojej decyzji utwierdzają ją wszystkie pracownice i pielęgniarki. Nie pozwalają jej myśleć w inny sposób. Zachęcają do walki o życie, które jest tak cenne.