Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Utwór „Brylantyna” jest wyrzutem zrozpaczonej kobiety, która na własnej skórze przekonała się jak bardzo można pomylić się co do pewnych osób. Mężczyzna, z którym niegdyś prowadziła wspólne życie okazał się być niewdzięcznym i okrutnym człowiekiem.
Kobieta wspomina dzień, w którym po raz pierwszy ujrzała jego oblicze. „Stałeś na ulicy pomyślałam śmieszny gość. Włosy ulizane komórkowy dzwonił wciąż. Miałeś czarną teczkę i do ziemi płaszcz. Wystrojoną lalę idiotyczną twarz”. W sposób szczegółowy opisuje kolejne fragmenty jego postury, ubioru i twarzy. Mimo, iż dostrzegła w nim czarny charakter, pewna siła skierowała ją ku niemu. Miłość zawisła w powietrzu i okazał się być silniejsza od rozumu i zdrowego rozsądku.
Kobieta straciła całkowity szacunek do napotkanego faceta, po niesłusznych oskarżeniach co do materialnego stylu życia. „Myślisz moja forsa może kupić cały świat. Władzę i kobiety i szaloną orgię ciał” Niesłuszne oskarżenia stały się głównym powodem konfliktu między partnerami. Z ust kobiety padają więc niegrzeczne słowa, które są jednocześnie zwiastunek końca tej relacji.
